Reïncarnatie?

Essay over de veranderende aard van de kennis

Hugo Verbrugh

Komt hierna nog iets en zo ja, wat? Eén van de mogelijke antwoorden is reïncarnatie. Het mooie van dat antwoord is dat er ooit zekerheid over zal komen. Als er enige realiteit in reïncarnatie steekt, zullen ooit bewuste herinneringen aan vorige levens opduiken. Zonder zulke herinneringen is reïncarnatie niets.

Problem is alleen dat reïncarnatie niet kan. Reïncarnatie betekent dat ik eerder geleefd heb en na mijn dood nog eens zal terugkomen. Maar ik kan alleen bestaan dankzij mijn lichaam en dat is eenmalig. Reïncarnatie is continuïteit van het ik-bewustzijn door meerdere achtereenvolgende levens heen. Hoe kan die bestaan wanneer het lcihaam als verbindende schakel er niet meer is?

Materiaal voor een antwoord op die vraag is te vinden in recente ontwikkelingen in de cognitieve neurowetenschappen, in de filosofie en in de antroposofie. Reïncarnatie wordt gezien als een volgende fase in de evolutie van de mens. De kenvermogens van de mens evolueren mee; dde menselijke kennis verandert. Cognitie biedt nieuwe inzichten in de relatie tussen lichamelijkheid en identiteit, waardoor reïncarnatie een realistische optie wordt. Daaromn dient reïncarnatie een plaats te krijgen op de agenda van het publieke debat.
Info van de uitgever
[Ad. Donker, 2010]