Paracelsus

Filosoof - Arts - Profeet

Emil Schlegel

Emil Schlegel, 1852-1934, was arts, homeopaat en een grote liefhebber van Paracelsus, die hij zijn leven lang bestudeerde. Als grondige kenner van zowel de schoolgeneeskunde als ook de homeopathie en de arcanologische geneeskunde was hij als geen ander in staat een omvattend beeld te schetsen waarin de denkwijzen die achter de verschillende richtingen staan, worden belicht en in een groter verband geplaatst.

Schlegel publiceerde diverse artikelen over Paracelsus, waarvan er een aantal in deze bundel bij elkaar zijn gebracht. Hun onderwerpen kunnen grofweg in drie thematische groepen worden ondergebracht, waarin Paracelsus als kennisfilosoof, als arts en als profeet wordt beschreven:

1. De macrokosmos als bron van inzicht in de microkosmos:

”De sferen zijn zichtbaar; de mens is verborgen. Inzicht in de mens moet daarom zijn afgeleid uit de kennis van de buitenwereld. Paracelsus geeft hier een regelrechte inleiding tot zijn verklaringsprincipe. Hij zegt: In het menselijk organisme zelf kunnen we niets herkennen; dit is en blijft geheimzinnig. De oude pseudorationalisten en hun navolgers hebben hun pathologie en therapie gebaseerd op een schijnkennis van de kwaliteiten van de geneesmiddelen en van het organisme (galenisme) en zijn daarbij ten prooi gevallen aan materialistische vergissingen, want ze hebben ten onrechte ziekteproducten met de ziekte vereenzelvigd en hebben de energetische waarheid niet onderkend. (...)
Het rondkijken in de buitenwereld stelt ons in staat de bewegingen van ons eigen leven te begrijpen; van binnenuit kunnen we dat niet.”

2. Het verband tussen paracelsische geneeskunst en homeopathie

Schlegel was de eerste die de frappante overeenkomst niet alleen heeft opgemerkt, maar ook grondig heeft uitgewerkt. In dit boek een voordracht gehouden op een congres van homeopaten:
”Voor ons als homeopaten zijn de geneesmiddelen dus geen gereedschappen om hier of daar een beetje aan het ziekteproces te knutselen, maar eenheden die altijd bij het hele natuurproces passen. Net zo was het bij Hohenheim. De schijn van rationaliteit in de zin alsof hij de afzonderlijke processen doorzien zou hebben en hier en daar iets zou willen oplappen, is nergens te bespeuren. Wij bevinden ons met hem op dezelfde bodem wat de toepassing van onze geneesmiddelen betreft, en onze ervaringen, waar de moderne geneeskunde tot nu toe zo weinig begrip voor heeft getoond, vinden door vier eeuwen heen een luide echo aan de ervaringen van Hohenheim en zijn leerlingen.”

... en een artikel uit een medisch vakblad:

”Paracelsus zegt: Iemand die meent: 'Dit is van de milt, dat van de lever', spreekt als een blinde, aangezien we van de verborgen zaken helemaal niets weten, maar alleen veronderstellen. God heeft in zijn vriendelijkheid ogen gegeven aan het geneesmiddel, zodat voor diens ogen ligt wat wij graag zouden zien en niet kunnen zien. Wat wij menen te moeten zien, dat is gewoon bij het geneesmiddel. Dit heeft deze kennis vanuit zichzelf. We willen geen middel voorschrijven dat onze kennis draagt, we moeten weten welk middel de vereiste kennis vanuit zichzelf heeft. Kijk, op basis van veronderstellingen genezen we geen patiënt. Het is de taak van de arts te weten welk geneesmiddel bij een gegeven ziekte over deze kennis beschikt.”

3. Paracelsus en het goddelijke

”Hoe volledig Paracelsus ervan overtuigd was dat de mens ertoe geroepen en in staat is de astrologische invloeden door het goddelijke in hem te overwinnen, blijkt uit verschillende passages. Ik wil hier de volgende karakteristieke woorden aanhalen uit het voorwoord van de almanak voor het jaar 1537: De geleerden kennen een spreekwoord: 'Een wijs mens overwint het gesternte.' Dan zouden er tegenwoordig weinig wijzen zijn, want als we alle dingen overwegen en beschouwen, dan blijkt dat de mens precies doet wat de hemel wil, en nog veel meer. Waar een hemelse invloed is van één gram, maakt de mens er tien pond van en is dus nog veel erger dan de hemel aangeeft of oplegt. (...) De wijze mens, die in zijn intenties en neigingen de hemel de baas zou moeten zijn, maar in werkelijkheid de impulsen van de hemel alleen maar erger maakt, (...) blijkt dus helemaal geen wijze mens te zijn. Deze neigingen, indrukken en invloeden zou hij van zich af moeten schudden zoals een ezel de steekvliegen of een paard de hoornaars van zich afschudt.”
Info van de uitgever
[De Woudezel. 2012]

Paracelsus

Filosoof - Arts - Profeet

Emil Schlegel · alles van deze auteur

€ 25.00

ISBN 9789080687561