Leven uit de oorsprong

De sacramenten in de Christengemeenschap

Siegwart Knijpenga

Door de eeuwen heen werden in de christelijke kerk sacramenten voltrokken. Het waren cultische handelingen, die het leven begeleidden en hieraan een hogere waarde toevoegden. De vorm en het aantal van deze diensten staat in de eerste eeuwen van het christendom nog niet vast. Dit heeft zich ontwikkeld, tot er in de dertiende eeuw de zevenheid van sacramenten is, die daarna als geldige ordening wordt aangehouden. Met de Reformatie wordt in de protestantse kerken dit aantal weer teruggebracht tot twee: de doop en het avondmaal. Bij de stichting van de Christengemeenschap, Beweging voor religieuze vernieuwing, ontstaat in 1922 de bovengenoemde zevenheid weer in een vernieuwde vorm.

Siegwart Knijpenga, geestelijke in de Christengemeenschap, benadert de sacramenten vanuit de vraag op welk moment in iemands levensloop zich de behoefte aandient naar meer dan men uit eigen kracht kan verwerven. Welke levensgebieden vragen om een aanvulling, opdat het mens-zijn er volledig tot ontplooiing kan komen?

De omgang met de sacramenten, waarvan de hoofdmotieven zichtbaar worden gemaakt, brengt het besef dat je met heilige handelingen te maken hebt. Ze bergen hun verborgenheden, opdat ieder er met zijn of haar oor en oog aan deelnemen kan. Ieder hoort of ziet dan ook het zijne, wat hem aangaat, waar bij hem of haar de innerlijke vraag ligt.

Het centrale thema van de zevenheid van de sacramenten en hun onderlinge werking en relatie wordt in verband gebracht met een aantal brandpunten van het leven van Christus op aarde. De werkingen van die brandpunten zijn niet weggewist, maar levende werkzame kernen gebleven, die de bronnen van de sacramenten vormen.

(Christofoor, 1997)

Leven uit de oorsprong

De sacramenten in de Christengemeenschap

Siegwart Knijpenga · alles van deze auteur 

€ 10.00

ISBN 9062384609